Czasem żałujemy, że nie zdążyliśmy czegoś powiedzieć, kogoś przytulić, spotkać ostatni raz... a gdyby można było przenieść się do przeszłości, naprawić błąd, spotkać ukochaną osobę, kto by to był?

Tajemnicza kawiarnia w Tokio, klimatyczne wnętrze i niezwykłe krzesło przenoszące w czasie, cztery osoby, cztery różne historie o sile miłości, tęsknocie i niepewności.Przeniesienie się w czasie wymaga przestrzegania zasad, jedną z nich jest czas- trzeba wrócić, zanim wystygnie kawa.

Kim jest kobieta w sukience?

Jakie właściwości ma krzesło w kącie kawiarni?

Jakie są zasady podróży w czasie?

Warto przekonać się o tym sięgając po książkę „Zanim wystygnie kawa".

Książka zachwyciła mnie nie tylko historiami, ale i scenerią tajemniczej kawiarni, wyobrażeniem unoszącego się zapachu kawy i zagadki jednego krzesła.

Myślę, że każdy chciałby skorzystać z okazji podróży w czasie, każdy miałby inny powodu, osobę, którą chciałby przytulić, przeprosić lub powiedzieć to, na co już za późno. Książka jest impulsem, aby zastanowić się nad własnym życiem i wyborami, dostrzec osoby, które są obok. Czas jest ulotny, nie można go cofnąć, warto więc kochać już teraz...

Lekturę polecam ku refleksji nad sobą, życiem i relacjami z innymi.